- W poniedziałek 12 sierpnia przed południem kraj obiegła dramatyczna wiadomość, że zmagający się z nowotworem krwi Franciszek Smuda jest w stanie krytycznym. Do jednego z krakowskich szpitali trafił już dwa tygodnie wcześniej, ale z czasem jego stan znacznie się pogorszył. Prognozy lekarzy z godziny na godzinę miały być coraz mniej optymistyczne - napisał portal Interia.pl.
W niedzielę, 18 sierpnia, pojawiła się informacja, że Franciszek Smuda nie żyje!
Smuda urodził się 22 czerwca 1948 roku w Lubomi, wsi położonej w zachodniej części powiatu wodzisławskiego na Górnym Śląsku, jako jedno z czworga dzieci Gerarda i Marty Smudów. Jego ojciec pracował na kolei, matka zaś prowadziła gospodarstwo domowe. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Lubomi naukę kontynuował w technikum budowlanym w Raciborzu.
Jako piłkarz występował najczęściej na pozycji stopera. Jego pierwszym klubem była lokalna Unia Racibórz. Później w latach 1967–1969 już jako senior był zawodnikiem Odry Wodzisław Śląski. W I lidze zadebiutował, jako piłkarz Stali Mielec w sezonie 1970/1971. Następnie grał w Piaście Gliwice, przez krótki czas w polonijnej Vistuli Garfield w USA oraz w występującym w amerykańskiej lidze NASL Hartford Bi-Centennials. W 1975 roku powrócił do Polski, by przez trzy sezony bronić barw stołecznej Legii Warszawa. Później grał jeszcze w trzech innych klubach NASL; Los Angeles Aztecs, występując u boku legendarnego George’a Besta, Oakland Stompers i San Jose Earthquakes. W 1980 przeniósł się do RFN występując w SpVgg Furth i VfR Coburg, w barwach którego w 1982 zakończył karierę piłkarską.
Swoją karierę trenerską rozpoczął w niższych ligach w Niemczech, a potem wyjechał do Turcji. W Polsce jego pierwszym klubem była mielecka Stal z którą w sezonie 1993/94 zajął jedenaste miejsce, a wiosną 1995 roku odszedł z Solskiego i otrzymał pracę w Widzewie Łódź. To był początek sukcesów tej ekipy w latach 90-tych: najpierw drugie miejsce, a potem mistrzostwo Polski bez żadnej porażki i awans do Ligi Mistrzów. Smuda i Widzew obronili mistrzostwo kraju. W 1998 roku został trenerem Wisły z którą świętował mistrzostwo kraju. Jeśli chodzi o arenę międzynarodową to na pewno zapamiętamy go z prowadzenia kadry narodowej w najważniejszym turnieju mistrzowskim w XXI wieku w Polsce - Euro 2012. Miał być awans do fazy pucharowej, a skończyło się ostatnim miejscem w grupie i dymisją. W 2021 roku został trenerem Wieczystej Kraków z którą awansował do trzeciej ligi, grupy 4.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.